صبح اردستان

امروز روزی است که ماه اشک‌های بی‌اختیاری آغاز می‌شود آن هم آغازی که از سال‌ها پیش شروع شده و هنوز که هنوز است طروات و تازگی خود را از دست نداده و هر ساله دل‌ها و دیده‌های فراوانی را با خود روانه کربلا کرده است.

ماهی که ماه فریادهای خونین و غمبار اسیران صحرای عشق است، عشقی که مثل پرنده‌ای غریب از التهاب غریب آسمان خاکستری و ماه سرخ بلور می‌آید و می‌رود اما نه رفتنی ساده بلکه در آن مردانگی آفریده می‌شود و شرف در عطش معنا می‌گیرد. ماهی که گنجایش هیچ اندوه بی‌کرانه‌ای را ندارد و هر ساله خون خدا را بر آسمان دنیای نامردی می‌پاشد تا ابرهای روزمره سرخی آفتاب را نپوشند و فریاد و بیداری را به گوش‌های شنوا برسانند و بگویند که این ماه تنها وامدار این نیمروز است و سال‌ها است که کربلا روزهای سردمان را گرما بخشیده و شب‌های تاریکمان و نور و روشنایی.
ای حسین جان تو چه کردی با این دل‌ها که کبوترهایشان را به یک آن و در یک لحظه به پرواز درمی‌آورند و چگونه توانستی استخوان بولهوس درون این مردم را بشکنی که هنوز تو را می‌شناسند. مگر تو چه کردی در کربلا؟ مگر این نبود که در مقابل دشمنان ایستادی و از اهل بیتت دفاع کردی؛ مگر این نبود که از اسلام دفاع کردی؛ مگر این نبود که امر به معروف و نهی از منکر کردی آن هم امری که برای همیشه جاودانه ماند و معروف شد و منکری که دیگر کسی به سراغش نرود، آیا تو خود می‌دانستی که این گونه می‌شود؟ آیا می‌دانستی که حیات مجدد اسلام به دست توست و احیای سنت ناب محمدی(ص) به دست تو می‌افتد و هدف، حفظ مکتب و شریعتی است که منبع تحکیم باورهای دینی مردم می‌شود و این تویی که پیوند عمیق عاطفی میان امت و الگوهای راستین به وجود ‌آوردی.
و می اندیشم اعلام وفاداری نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم برای نخستین قدم ترویج فرهنگ عاشورایی بهترین باشد چرا که با این کار می‌توانم یک دژ محکم از آیین اسلام ناب محمدی (ص) در برابر جنگ فرهنگی دشمنان بنا نهم و با مدد از اهل بیت(ع) و کمک و همراهی مردمی که خود بسیاری از فرایض مهم و اصلی را می‌دانند این امر را محقق سازم.
ای حسین جان چه کنیم که گاهی نمی‌توانیم آنگونه که تو بودی باشیم چرا که اگر تو یک دشمن آشکار داشتی ما صدها دشمن در هزار لایه داریم که گاهی خودمان هم از وجودش آگاه نیستیم که بخواهیم در مقابلش بایستیم اما این را خوب می‌دانم که باید مردم را بیدار کرد و آنها را آگاه ساخت و این میسر نمی‌شود مگر به دست کسانی که اهل فن هستند و از همان شیوه‌ایی که تو در دشت کربلا به کار بردی استفاده کنیم؛ آن هم امر به معروف و نهی از منکر؛ امری که معروف شد و نهی که منکر می‌شود.

منبع : صاحب نیوز