صبح اردستان

به گزارش صبح اردستان، به نقل ازخبرگزاری فارس رسول شکری نیا طی یادداشتی نوشت: برنامه جامع اقدام مشترک فکت شیتی خودساخته از سوی قدرت های به ظاهر جهانی برای مقابله با توسعه روزافزون فناوری هسته ای جمهوری اسلامی ایران بود که پس از ۱۳سال مذاکره مستقیم با دولت های مختلف، سال گذشته با شور و حال وصف ناشدنی از سوی توافق کنندگان ایرانی و طرف های غربی اعلام شد.

اینکه قرار بود با اجرای این برنامه چه اتفاقی بیفتد و بندهای مختلف آن و اختلاف نظرهای داخلی، خارجی، مطبوعاتی و دیدگاه محافل رسانه ای در این باره چه بود، حدیثی مفصل است که با مراجعه به آرشیو رسانه ها در سال گذشته قابل بحث و بررسی و البته تحلیل است.

وضعیت، سابقه، تجربه و شیوه مذاکره و عمل طرف های غربی هم حاوی نکاتی بارز و اظهر من الشمس بود که برخی افراد از مجلس و دولت گرفته تا نهادهای قضایی و نظارتی و حقوقی، دلسوزانه برآن خرده گرفتند و تعجیل کم سابقه در تصویب آنرا خطری برای انقلاب عنوان کردند. نکته جالب توجه اما ماجرای شوهای تبلیغاتی مذاکره کنندگان ایرانی و طرف های دولتی این به ظاهر معامله بود که ابتدا برمبنا و ادعای موسوم به “برد برد” شکل گرفت و چندین ماه با دادن لوح و سکه و جایزه و تندیس و مدال افتخار به مذاکره کنندگان ایرانی، مردم منتظر گشایش مشکلات را بازی داده و از برکات و حسنات و فواید بی نظیر برجام گفتند و حتی با عبارت” برجام را خدا آورد” آنرا پدیده ای الهی و الهامی از سوی خداوند تفسیر کردند.

درمدت زمان کوتاهی همه توانمندی هسته ای ایران که ماحصل تلاش مجاهدانه جوانان بی ادعای این سرزمین با توکل به ایمان و همت متعالی و ثمره خون شهیدان سرافراز هسته ای، در میان اشک و اندوه خانواده های آنان و دلسوزان انقلاب بود، جمع آوری و بسیاری از برنامه ها متوقف شد و حتی تعدادی از فعالان این عرصه از تداوم کار و تلاش در این مسیر محروم شدند. دلسردی و دلمردگی فضای دانشمندان نوآور و فعال هسته ای ایران را فراگرفت و به احترام تائید مشروط مسئولان ارشد نظام، سکوت کردند.

البته فضای روانی، تبلیغاتی و رسانه ای حامیان برجام در این راستا تاجایی سنگین بود که هر نگاه انتقادی را دلواپسی نامیده و تامرز تکفیر افراد و منتقدین هم پیش می رفتند.

این افسانه البته دیری نپائید انتخابات اخیر آمریکا و انتخاب چهره ای مخالف دولت فعلی آمریکا که در شوهای انتخاباتی وعده داده بود “برجام را پاره کند” به عنوان رئیس جمهور این کشور برگزیده شد و مجلس نمایندگان و مجلس سنا هم کار ناتمام او را تکمیل کرد تا بیش از پیش حمایت همه جانبه خود را از سیاست های استکباری و استعماری ترامپ اعلام نماید و در رای کم سابقه ای بدون حتی یک مخالف، تحریم های ده ساله را قاطعانه تائید کرد.

عهدشکنی و نقض پیمان آمریکایی ها و حتی اروپایی ها از سوی مسئولان با تجربه و آینده نگر نظام بارها تذکر داده شد و حتی فرجام برجام پیش بینی می شد اما متاسفانه پذیرش اشتباهات و دلبستگی به وعده های دروغین، حجابی بین موافقان ایجاد می کرد که اکنون دیگر برای کنار زدن آن مقداری دیر شده است.

مسئله ای که اکنون دیگر کمتر عاقلی در افسانه بودن آن شک دارد و بازی ناشیانه ای که در هرصورت برای ایران “باخت” محسوب می شود، اگرچه به بهای سنگین اما لازم بود این تجربه هم به تجربیات مسئولان افزوده شود باشد که عبرت گیریم و همه امور کشور را معطل یک توافق روی کاغذ که در بهترین حالت هم عایدی چندانی برای کشور ندارد، نکنیم.

انقلاب اسلامی به همه ما یاد داد فعل ما می توانیم را صرف کنیم و خود را با تکیه بر تقوا و دانش در بالاترین مراتب علم، عمل، سیاست و مدیریت بدانیم نه اینکه چشم به کدخدا و دست به صدقه آنان باشیم، این نگاه استراتژیک اگر همانند مردم در مسئولان مختلف جمهوری اسلامی جاری شود، بسیاری از مسائل امروز را نخواهیم داشت و قله های پیشرفت در مدت زمان کوتاهی فتح خواهیم کرد.

اما مسئولانی که در ماجرای برجام قبلا” تصور “برد برد” داشتند و اکنون متوجه رکب خوردن از آمریکایی ها شده اند نیز شایسته است ابتدا این موضوع را بپذیرند و احیانا” به عنوان سخنگوی آنان عمل نکنند، فعلا” لازم به عذرخواهی نیست بلکه اقدامات قانونی برای مواجهه هوشمندانه با ناقضان برجام را عملیاتی و اجرا کنند و در اولین فرصت، اجرای برجام را متوقف و تداوم همکاری را منوط با تحقق حداقل شرایط این برنامه بدانند به ویژه اینکه این سند در سازمان ملل و شورای امنیت هم ثبت شده است.

نکته حائز اهمیت اینکه برای رضای خدا دست از شوهای تبلغاتی و جریانی و انتخاباتی بردارند و یک بار هم که شده بپذیرند که از دشمن رودست خورده اند شاید این مسئله سبب وحدت نظر آنان با سایر طیف های سیاسی شود و چاره ای هوشمندانه برای مواجهه با این مسئله اندیشیده شود در غیر این صورت اگر بخواهند با هم پوشانی، انحراف افکار عمومی و بازی های تبلیغاتی بر این موضوع سرپوش بگذارند، تبعات سنگین آن متوجه مردم و حتی کل نظام خواهد شد.