صبح اردستان

به گزارش پایگاه خبری شهرستان اردستان “نگین کویر” به نقل از مشرق نیوز، اندیشکده بروکینگز در مقاله‌ای، با اقتباس از مصاحبه سرگی لاوروف اعلام کرد که ایران در برابر شش کشور طرف مذاکرات چه کوتاه بیاید یا نیاید، به هر حال قابل اعتماد نیست و در هر صورت باید سپر دفاع موشکی ناتو در شرق اروپا و دریای مدیترانه برای جلوگیری از حملات موشکی ایران راه‌اندازی شود.

اندیشکده بروکینگز در این مقاله که با ذکر سوال «آیا توافق‌نامه ایران نیاز به دفاع موشکی در اروپا را مرتفع می‌کند؟» شروع می‌شود، سعی می‌کند سخنان لاوروف را که در جهت منافع روسیه و ایران بوده است زیر سوال ببرد.

این مقاله آورده است: یک روز بعد از امضای توافق‌نامه میان ۱+۵ و ایران، سرگی لاوروف گفت: اجرای توافق‌نامه احتمالا به کارگیری موشک‌های SM-3 ایالات متحده در منطقه حائل رومانی و لهستان را غیرضروری خواهد ساخت. لاوروف افزود: شاید- به کارگیری این موشک‌ها بخشی از رویکرد تطبیقی مرحله‌ای اروپا (EPAA) برای دفاع موشکی باشد اما ایالات متحده و ناتو قبل از اینکه بخواهند در مورد آن تصمیم‌گیری کنند به زمان زیادی نیاز خواهند داشت.

استیون پیفر، سفیر سابق آمریکا در اوکراین، رئیس بخش کنترل تسلیحات و منع گسترش سلاح‌های ابتکاری و نویسنده این مقاله می‌افزاید: وزیر خارجه روسیه اظهاراتش را بر این پایه گفته است که توجیه‌های اولیه ناتو برای EPAA، تهدید موشک‌های بالستیک ایران بوده است. ایران موشک‌های بالستیکی دارد که می‌تواند اهدافی با فاصله ۱۶۰۰ کیلومتر را هدف قرار دهد که شامل ترکیه هم می‌شود. این موشک‌ها آزمایش هم شده‌اند اما هنوز به خدمت گرفته نشده‌اند. موشک‌های بالستیک با برد ۲۲۰۰ کیلومتر توانایی دست‌یابی به اروپای جنوب شرقی را هم دارد.

این مقاله در ادامه آورده است که ناتو به ویژه در مورد توانایی ایران درمورد ساخت سلاح هسته‌ای بالستیک نگران است. در فاز نخست EPAA موشک‌های ناوپرتاب SM-3 در منطقه حائل، در شرق دریای مدیترانه توانایی دفاع در مقابل موشک‌های بالستیک فعلی ایران را ایجاد می کند.

به کارگیری موشک‌های طراحی شده برای رومانی در سال ۲۰۱۵ (فاز دو) و برای لهستان در سال ۲۰۱۸ (فاز سه) به موشک‌های SM-3 حائل توانایی بیشتری برای درگیر شدن با موشک‌های دوربرد ایران می‌دهد.

نویسنده مقاله، استیون پیفر درگام بعد شروع به پاسخ دادن به سرگی لاوروف می‌کند: نخستین و روشن‌ترین جواب به آقای لاوروف این است که اکنون هیچ کس مطمئن نیست که ایران و ۱+۵ در دست‌یابی به مرحله نهایی توافق‌نامه موفق خواهند بود. این توافق‌نامه گام مثبتی بود اما موقت بود و به هر حال این مذاکرات با بدگمانی‌های زیادی روبرو است.

این مقاله خاطر نشان می‌سازد: در پایان ایران به احتمال زیاد به غنی‌سازی خود خواهد رسید هرچند که تحت بازرسی شدید باشد و خود این امر موجب ایجاد توانایی ساخت سلاح هسته‌ای برای ایران می‌شود و با این حساب در کوتاه مدت، دفاع موشکی ناتو یک مصونیت مفید خواهد بود. در بلند مدت نیز یک دفاع موشکی کمتر نیز برای ایران ضروری خواهد بود.

اگر این توافق‌نامه به بحث موشک‌های بالستیک ایران پرداخته بود و ایران از توسعه‌ی آن منع شده بود در آن صورت می‌شد فاز ۲ و ۳ EPAA را تضعیف کرد.