صبح اردستان

به گزارش پایگاه خبری شهرستان اردستان “نگین کویر” به نقل از اصفهان بیدار، مذاکرات ۵+۱ پس از ماهها تلاش بالاخره روز سه شنبه (روز گذشته) به مرحله ای رسید که برخی آن را رسیدن به نقطه نهایی قلمداد می کنند.
فارغ از بررسی نتایج مذاکرات، اصل نشاندن قدرتهای سرکش بی منطق پشت میز مذاکره بزرگترین موفقیت بزرگ برای نظام اسلامی بود زیرا در منطق جمهوری اسلامی که منطقی منطبق بر حکمت های عقلانی ولایی و الهی است، گفتگو جایگاه ویژه ای دارد.
مذاکرات پیامبر (ص) با سران قریش در سال ششم هجری که منجر به صلح حدیبیه شد، نمونه ای موفق از این مذاکرات است که علاوه بر کاستن شرارت دشمنان اسلام، زمینه پیروزی های بعدی اسلام و فتح مکه را فراهم ساخت.
نکته مهم و اساسی در بررسی این موفقیت آن است که سیر منطقی مذاکرات صلح حدیبیه بر اساس خطوط قرمز نبوی ادامه یافت و این سیر به واسطه بهره گیری از حکمت های عقلانی ولایی و الهی نتیجه بخش بود.
نکته دیگر که در مذاکرات صلح حدیبیه نباید به فراموشی سپرده شود این است که این مذاکرات یک تاکتیک بود نه یک استراتژی و راهبرد، زیرا استراتژی پیامبر اسلام (ص) در این مذاکرات حفظ و معرفی اسلام و عزت و استقلال مسلمین بود و از این موضع هیچگاه کوتاه نیامدند ولی در برخی تاکتیک ها از نرمش های قهرمانه استفاده کردند تا با کاستن از شرارت دشمن، زمینه موفقیت های بعدی جامعه اسلامی را رقم بزنند.
البته در تاریخ اسلام نمونه های مذاکرات با نتایج تلخ وجود دارد که از جمله آنها جریان حکمیت در جنگ صفین یا صلح امام حسن (ع) است که وجه مشترک آنها کوتاه آمدن خواص از همراهی با ولی خدا و کنار گذاشتن حکمت های عقلانی ولایی و الهی، راهبردی دانستن این مذاکرات، اعتماد به دشمن و عبور از خطوط قرمز ولایت بود.
قطعی شدن پیش نویس و جمع بندی مذاکرات ۵+۱، حاوی چند پیروزی و حاوی چند نکته است، اما پیروزی های این نبرد ۱۲ ساله را می توان در نشاندن استکبار سرکش در پای میز مذاکره، نشان دادن قدرت نرمش نظام در تاتکیک ها، نشان دادن خوی استکباری جهان در بد عهدی کردن و دبه درآوردن های مکرر، نشان دادن منطق نظام اسلامی و توانایی نظام برای مدیریت صحنه و کاستن از شرارت های دشمن؛ جستجو کرد.
بی شک رسیدن به چنین پیروزی هایی یک ساله و دو ساله محقق نشده است و یک سیر ۱۲ ساله دارد که در این سیر تنها توکل بر خدا، هدایت های رهبر معظم انقلاب و عزم، ایستادگی ملی، توانمندیهای دفاعی نیروهای مسلح و پیگیری های مسوولین اجرایی چنین برگه های زرینی را رقم زده است.
اما نکته هایی که در این پرونده باید به آن توجه داشت این است که اولا نوشته شدن پیش نویس به منزله موفقیت نهایی نیست، چرا که اولا دشمنی استکبار با نظام اسلامی تمام نشده است زیرا این دشمنی یک دشمنی ماهیتی است و مبتنی بر دو نگرش مادی گرایانه و خدا محوری است، تاریخ جهاد ملت ایران برای اعتلای کلمه الله، تاریخی است مملو از دشمنی های استکبار است زیرا چنین ماهیتی، ماهیت استکبار جهانی را به خطر خواهد انداخت.
تلاش برای محو رهبری امام خمینی (ره) از طریق زندان و تبعید، حمایت از رژیم مستبد و مادی گرای پهلوی، تحریک قومیت ها و راه اندازی قائله های قومیتی، راه اندازی کودتاهای نظامی ماننده ماجرای نوژه همدان، ترور، حمله مستقیم نظامی مانند ماجرای طبس، حمله غیر مستقیم نظامی و حمایت تسلیحاتی، اطلاعاتی، مالی و امکاناتی از رژیم بعث، تلاش برای دو قطبی سازی جامعه، هجمه فرهنگی، جنگ نرم و کودتای مخملی، محاصره اقتصادی و دهها عرصه دیگر از جمله اقداماتی است که جریان استکبار جهانی برای مقابله با نظام اسلامی در دستور کار قرار داد و شکست آنها را چشید.
این نمونه ها نشان می دهد جریان دشمنی استکبار با نظام اسلامی یک جریان مستمر است و تن دادن آنها به مذاکره در راستای دشمنی است و به همین واسطه است که اوباما اعتراف می کند که اگر می توانستیم پیچ و مهره های هسته ای ایران را باز می کردیم.
پس قطعا نشاندن چنین دشمنی که تلاش می کند که هدفش بازکردن پیچ و مهره های هسته ای در پشت میزهای مذاکره یک موفقیت بزرگ است و از سوی دیگر به ما نشان می دهد هدف دشمن از نشستن پشت میز مذاکره دشمنی است و این دشمنی ادامه دار و مستمر و با هدف باز کردن پیچ و مهره های هسته ای کشور( که در اصل بازکردن پیچ و مهره های اقتدار، عزت و استقلال کشور در ابعاد علمی، سیاسی، اقتصادی و دفاعی است)، دنبال می شود.
و ثانیان باید برای راه اندازی جشن هسته ای کمی بیشتر صبر کرد زیرا هنوز نه تنها ابعاد جمع بندی پیش نویس به خوبی مشخص نشده است، از سوی دیگر باید مترصد اقدامات دشمن بود زیرا خوی استکباری همواره زیاده خواه است و بهانه تراش.
ولذا رسیدن به مرحله ای از روند این مذاکرات نباید، ماجرای تنگه احد دیگری برای ما رقم بزند و جمع آوری غنایم حزبی و سیاسی برای انتخابات های آتی ما را از کمین دشمن غافل کند. زیرا رسیدن به گام پایانی پیش نویس پایان کار نیست و فرایندی برای تصویب در مجالس کشورهای مختلف ۵+۱ و ایران وجود دارد و باید منتظر بود تا نتایج این مصوبات در ۲-۳ ماه آینده مشخص شود.
ثالثا متن کنونی پیش نویس باید با دقت های حقوقی، سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی مورد مطالعه قرار گیرد و کارشناسان و به ویژه نمایندگان مردم تلاش کنند نقاط ضعف آن را به هیات مذاکره کننده تفهیم کنند تا در صدد رفع آن برایند.
و نکته اساسی دیگر اینکه نباید فراموش کرد که دولت و مجلس به هر میزان از مسیر ولایت دور شوند نتیجه مذاکرات را به کام دشمن خواهند ساخت.