صبح اردستان

به گزارش پایگاه خبری شهرستان اردستان نگین کویر، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اردستان/در دنیای معاصر توسعه آموزش عالی به عنوان یکی از زیر بناهای اساسی توسعه و پیشرفت هر جامعه به گونه ای غیر قابل اغماض مورد توجه تمامی برنامه ریزان و دست اندر کاران مربوطه قرار دارد.

دانشگاه ها به عنوان یکی از اصلی ترین نهادهای ارزش آفرین و فرهنگ ساز، ابزاری برای تولید و انتقال دانش، ارزش و هنجار هستند که تصور توسعه ی بدون آنها را به سرابی حقیقی مبدل می سازد.

تاریخ آموزش عالی در دوره نوین ایران عموماً با تأسیس دارالفنون آغاز می‌گردد. با اینحال پیش از آن هم فعالیتهای متعددی برای کسب علوم و تخصص از خارج کشور وجود داشت.

در ایران پس از انقلاب، توسعه دانشگاهی به یکی از افتخار آمیز ترین بخش های نظام بدل گشته است. این موضوع با مقایسه تعداد دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در سال ۵۷ و قبل از انقلاب، که ۲۲۳ واحد دانشگاهی بود با تعداد دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی فعلی که به ۲۶۴۰ واحد رسیده ، ملموس تر می گردد. متاسفانه باید اعتراف کرد که این رشد کمی هیچگاه نتوانسته رشد کیفی دانشگاه هایمان را با خود همراه کند که این مساله نیاز به بازنگری جدی در این خصوص را می طلبد.

در این میان اما دانشگاه پیام نور توانسته با  نگاهی مسوولانه و نو به شیوه های جدید آموزشی و بازنگری در شیوه های سنتی، تلفیقی مناسب از روشهای سنتی آموزش و روشهای نوین پدید آورد. این دانشگاه در سال های اخیر توانسته با فاصله گرفتن جدی از نگاه سنتی و انعطاف ناپذیر حاکم بر دانشگاه های رایج کشور، اصلاحاتی اساسی را جهت ارتقای کیفی خود رقم بزند. از مهمترین ویژگی های این دانشگاه در قیاس با سایر مراکز آموزش عالی می توان به کیفیت مطلوب آموزش، برگزاری کلاس ها و امتحانات به دو شیوه اختیاری حضوری و الکترونیک، امکان انتخاب شهر و محل آزمون، امکان تغییر مکان آزمون، سهولت در تغییر رشته، امکان تحصیل همزمان در دو رشته، وجود کارگاه ها و آزمایشگاه های مجهز و به روز، بهره گیری از اساتید مجرب با اصلاح هرم علمی دانشگاه، امکان تغییر شهر و دانشگاه محل تحصیل، استفاده از منابع آموزشی استاندارد و ارزشمند، فراهم سازی تسهیلات ویژه برای شاغلین و پائین بودن شهریه این دانشگاه در قیاس با سایر دانشگاه های هم تراز اشاره نمود که جذابیت های فراوانی را برای شاغلین به تحصیل در این دانشگاه فراهم نموده است. علاوه بر همه اینها گسترش واحد ها و مراکز این دانشگاه به سراسر کشور و سهولت دسترسی به این دانشگاه برای متقاضیان، ویژگی ممتازی است که به دانشجویان و خانواده های آنها اجازه می دهد با خاطری آسوده و بدون نگرانی از دغدغه های معمول مهاجرت برای تحصیل به شهر های دیگر، از امکانات دانشگاهی شهرشان بهره مند شوند.
کمتر کسی است که از آسیب های اجتماعی و فرهنگی احتمالی استقرار در خوابگاهها، خانه های استیجاری و پانسیون های دانشجویی و مشکلات و معضلات مترتب بر آن بی اطلاع باشد. این موضوع خصوصاً برای دانشجویانی که از شهرستان های کوچک و روستا ها برای تحصیل به شهر های بزرگ مراجعه می نمایند، مخاطرات بیشتری را به همراه خواهد داشت. شکاف گسترده فرهنگی، معضلات اجتماعی وسیع در کلان شهر ها، تقابل ذاتی مدرنیته بی ضابطه با سنت ها، تربیت متفاوت افراد، دامهای نامحسوس اخلاقی فراوان در این جنگل های آهن، همه و همه خانواده هایمان را به این سو سوق می دهد که برای ادامه تحصیل فرزندانشان به افق های دور ننگرند و واقع اندیش تر باشند. کما اینکه تجربه نشان داده امروز تحصیل حتی در دانشگاه های بزرگ و پر آوازه کشور نیز مزیت های نسبی خود را به طور کامل از دست داده است. صحت این موضوع را می توانید از فارغ التحصیلان بیکار دانشگاه های بزرگ کشور که اینک به شهرتان باز گشته اند جویا شوید.