صبح اردستان

به گزارش صبح اردستان،/ آیت الله حاج سید علیرضا جدلی فرزند میرزا سلیمان در قرن سیزدهم در محله راهمیان اردستان بدنیا آمد. مرحوم جدلی در خانواده ای پا به عرصه وجود گذارد که نسل اندر نسل در کسوت روحانیت بودند. خانواده او خانواده ای اصیل ، نجیب و شریف و اجداد او از زهّاد و عبّاد و مردان متقی و با تقوا و جلیل القدری بودند که همیشه مورد اعتماد ، احترام ، تکریم و تقدیس مردم شهرستان قرار داشتند.

تحصیلات اولیه را نزد پدر و نزدیکان که همگی از معاریف اردستان بوده اند فراگرفت. و برای فراگرفتن علوم اسلامی وارد حوزه علمیه اصفهان شد. پس از کسب مدارج اولیه به حوزه علمیه قم عزیمت کرد. دوره حضور در قم بیشترین نقش را در شکل گیری شخصیت دینی و معنوی او داشت. به نقل از خود ایشان این زمان مصادف بود با ورود بزرگانی چون حضرات آیات عظام سید محمدرضا گلپایگانی ، سید شهاب الدین نجفی مرعشی ، سید حسن طباطبائی قمی به این حوزه که مکرر از مراتب انس و دوستی خود با این عزیزان خاطراتی نقل می کرد.

از شیفتگان زهد و تقوای آیت الله عظمی حاج سید احمد خوانساری بود و در هر مسافرتی که به تهران داشت در مسجد سید عزیزاله واقع در بازار تهران به دیدارش می شتافت. در مجلس درس آن بزرگوار شرکت می کرد. یکی از اهالی اردستان که شاهد دیدار این دو بزرگوار بود از علاقه هر دو به یکدیگر صحبت داشته ، آیت الله جدلی پس از کسب مدارج فقهی و اشراف به آن در قم به موطن خود اردستان بازگشت و بیش از نیم قرن به انجام امور معنوی در این شهر پرداخت.

او که منشأ خیر و برکت و پاسخگوی نیازهای شرعی و دینی مردم بود با یک زندگی ساده و بی پیرایه با زهد و پرهیز به سر برد. کمترین توجه و دلبستگی به ظواهر و تجملات دنیایی نداشت. همین بی اعتنایی به دنیا و وارستگی چنان شخصیتی از او ساخته بود که هر بیننده ای را تحت تأثیر جاذبه معنوی او قرار می داد. این عالم وارسته از مصادیق مؤمنانی بود که چهره او یاد خدا را در دلها زنده می کرد و انسان را سبک می کرد.

نبی اکرم اسلام از زمینه های کسب ثواب را نگاه کردن به چهره مؤمن می داند. همه کسانی که در نمازهای جماعت او در مساجد خسرو و رضوی محله راهمیان شرکت کرده اند و یا زمزمه های عارفانه او را در مراسم احیاء لیالی قدر شنیده اند هرگز معنویت و روحانیت آن لحظات را فراموش نمی کنند و بارها تأسف می خورند که چرا قدر این پارسای شب زنده دار را آن طور که باید نشناختند و از محضرش بیش از این کسب فیض ننموده اند.

محضرش از چنان معنویتی برخوردار بود که هر گناهکاری را به ندامت از گناه وا می داشت و درهای رحمت ربوبی را به روی او می گشود. ایشان در تمام دوران مبارزه رضا خان با روحانیت کسوت روحانی را ترک نکرد و حتی زمانی که چندین بار برای واگذاری سردفتری به ایشان مراجعه شده بود به شرطی که در محل کار عمامه را از سر بردارد و با کلاه در دفترخانه حاضر شود هر بار مخالفت کرده و از پذیرش آن امتناع ورزیده بود.

آقای جدلی خطی بسیار زیبا و نیکو داشت به نحوی که می توان او را در ردیف خطاطان منطقه دانست. کمتر خانه ای است که نمونه ای از خط ایشان را بعنوان سند مالکیت در اختیار نداشته باشد. او هرگز خود را از مطالعه علوم دینی بی نیاز نمی دانست و همواره بیشترین ساعات زندگی را به تحقیق و بررسی می پرداخت. حتی در ایام کهولت دیده می شد که با استمداد از چندین ذره بین با دشواری و سختی مطالعه خود را ادامه می داد.

از آثار قلمی آن بزرگوار شرح احوال پنج تن از بزرگان اردستان است که نسخه خطی آن نزد استاد ارجمند جناب آقای سید احسان الله هاشمی محفوظ است. عالم بزرگوار ما در کنار مباحث معنوی و عبادی از مسائل عمرانی غافل نبود و بارها برای مرمت و تعمیر آب انبار در مسجد خسرو اقدام کرد.

در دهه ۱۳۴۰ الی ۱۳۵۰ اقدام به بازسازی و نوسازی مسجد قائمیه واقع در محله راهمیان و مسجد امام حسین علیه السلام نزدیک میدان امام خمینی (ره) نمود. که این دو مسجد هنوز محل عبادت مؤمنین بوده و حتماً خیر آن به روح آن بزرگ مرد خواهد رسید. ایشان در سال ۱۳۴۲ همزمان با شروع مبارزات امام خمینی (ره) از اردستان به دیدار امام شتافت. که تصاویر آن دیدار نیزموجود می باشد. همچنین در اردیبهشت ۱۳۵۸ بعد از اسقرار نظام جموری اسلامی با تنی چند از مؤمنین به دیدار امام رفت. که پس از دیدار با امام ملاقاتش با نخست وزیر دولت موقت در حرم حضرت معصومه از خاطرات فراموش ناشدنی است.

آقای جدلی دارای سه فرزند پسر و سه فرزند دختر بود. این عالم ربانی در تابستان ۱۳۶۳ همزمان با ماه مبارک رمضان دعوت حق را لبیک گفت و در بهشت عاشقان اردستان واقع در محل راهمیان بخاک سپرده شد. تربت پاکش زیارتگاه مؤمنین است. درجاتش عالی است خداوند متعالی گرداند و با انبیا و اولیای حق محشور کند، روحش شاد و یادش گرامی باد.

او اهل وفا، صفا، ادب و احترام و فردی متواضع و فروتن و انسانی خوشرو و خوش خلق و بسیار راستگو بود. او ملاحت و گرمی و شیرینی سخن داشت و دارای قوه جاذبه و دافعه علوی و از نفوذ کلامی بی مانند برخوردار بود. آری مرحوم جدلی گوینده ای مسئول و با ایمان بود که برای انجام وظیفه دینی و با انگیزه الهی سخن می گفت و هدفی والا و عالی را در منابر خود دنبال می کرد و هرگز در پی کسب جاه و مقام و منال و شهرت نبود و تحت تأثیر تهدید و تطمیع کسی واقع و از جاده حق و حقیقت دور نمی شد و مطامع شخصی را بر مصالح و منافع اسلام و مسلمین ترجیح نمی داد .

او واعظی متعهد و مردمی بوده و از روشنی فکر و وسعت اندیشه، دقت نظر، واقع بینی و خصلت حقیقت گرایی برخوردار بود . مرحوم جدلی چنان پاک آمد و پاک زیست و پاک رفت که همه مردم و خصوصاً آنان که بیشتر با او معاشر و محشور و به سجایای اخلاقی و اعتقادات عمیق دینی او واقف و آگاه بودند او را مصداق واقعی اشعار ذیل می دانستند.

مرحوم امیرانی و کبریایی برای کسب فتوای یکی از موقوفات روستای کچورستاق محضر آیت الله گلپایگانی رسیدند. ایشان فرموده بودند از کجا تشریف فرما شده اید . آیت الله گلپایگانی وقتی متوجه شدند که آن ها از اردستان خدمت شان رسیده اند فتوا صادر نکرده و آن ها را به خدمت آیت الله جدلی ارجاع داده و فرموده بودند تا جایی که در اردستان شخصیت وارسته و عالمی همچون آیت الله جدلی که از هم حجره های این بنده در قم محسوب می شدند وجود دارد باید حضرت ایشان فتوا صادر نمایند. آن ها هم خدمت مرحوم جدلی رسیدند.

حاجیه خانم سیده مهوش جدلی همسر حاج آقا سیدمحمد فاطمی یکی از صبیه های مرحوم آیت الله جدلی بود که پس از کسب معارف اسلامی در نزد پدر بزرگوارشان، مدارج علمی را با موفقیت سپری کرد. این بانوی محترمه با حاج آقا محمد فاطمی ازدواج نمود. حاصل این ازدواج فرزاندانی مؤمن و آگاه بود که هر کدام باعث افتخارات این شهرستان محسوب می شوند. پروفسور سید محسن فاطمی یکی از فرزندان این مادر مهربان است.

مرحومه سیده مهوش جدلی ایشان سالیان سال با زحمات فراوان در مدارس اردستان و دبیرستان های تهران بزرگ در راستای تربیت نسلی اسلامی، تدریس می کرد. او معلمی فداکار، مهربان و دلسوز بود که در رشته های ادبیات فارسی و معارف دینی دانش آموزانی فرهیخته را تربیت کرد.

او همانند یک شمع فروزان سوخت و نسلی آگاه و اسلامی را تحویل جامعه نمود. این مادر بزرگوار پس از سی و اندی سال زحمت و خدمت شایسته در دبیرستان های مختلف این سرزمین به درجه بازنشستگی نائل آمد. بعد از گذشت هشتاد و سه بهار از عمر گرامی شان با جمع آوری فضیلت و توشه ای همراه با معنویت در بهمن ماه سال ۱۳۹۶ خورشیدی دعوت حق را لبیک و به دیار باقی شتافت تا در جوار رحمت الهی آرام گیرد.

این حقیر به عنوان عضو کوچکی از جامعه محققین و مورخین این شهرستان رحلت ملکوتی و جانگداز سیده علویه حاجیه خانم سیده مهوش جدلی را اولاً از طرف خود اصالتاً و از طرف مردم قدرشناس اردستان نیابتاً به همسر محترم، حاج آقا سید محمد فاطمی و فرزندان عزیز و بزرگوارش بویژه دوست گرانقدر دکتر سید محسن فاطمی تسلیت عرض می نمایم و بقای عمر بازماندگان را از ایزد منان خواستارم.

سخن از مدح تو خود دفتر دیگر خواهد

چون که شرحش نتوان کرد یکی را ز هزار

گرچه از حکم خدای دو جهان نیست گریز

هر که زائیده شود ، مردنش آید ناچار

آفرین بر تو که در طاعت و فرمان خدا

عمر بردی به سر و کردی از این دهر گذار

نام نیک تو به تاریخ جهان باشد ثبت

شخص تو زنده و جاوید بود در ادوار

نویسنده و محقق اردستانی: مهدی مشتاقی