صبح اردستان

به گزارش پایگاه خبری شهرستان اردستان “نگین کویر”– مرتضی غلامرضایی/

آقای روحانی باسلام.

چندیست که اظهارات شما در مسائل اقتصادی نه تنها کارشناسان ،بلکه مردم عادی را به بهت و حیرت فرو برده است. بر خود لازم دیدم چند نکته ساده را بازگو کنم که یا شخصی جواب گوی مردم باشد و یا تذکری به شما در مورد اقداماتتان.

آقای روحانی شما مرتبأ صحبت از بهبود معیشت مردم می کنید،مگر نه این که معیار معیشت جیب مردم است که با توجه به گرانی ها ،افزایش قیمت حامل ها و حقوق کارگران و کارمندان،شما چگونه ادعا می کنید معیشت مردم بهبود یافته است. برای پاسخ به این سوال تنها لازم است از مردم چه در شهر چه در روستا نظر سنجی کنیم. به جرأت می توان گفت هنوز کسی این بهبود معیشت را احساس نکرده است.

مسئله ی دیگر صحبت شما در مورد رکود است. آقای روحانی خیلی ساده می پرسم، شما که داعیه عبور از رکود را دارید کجا ارزش پول ملی ما رو به افزایش است،معضل بیکاری در کدام نقطه مهار شده است،کدام صنعت تولیدی جدید غیر دولتی به صورت فراگیر مشغول به فعالیت شده است.

آقای روحانی مشخصأ اگر اینها نشانه های رشد اقتصادی و عبور از رکود است پس چطور در جامعه ای که هیچکدام از این نشانه ها هویدا نیست شما ادعای خروج از رکود را دارید.

و اما در خواست شما مبنی برهمراهی با دولت برای حل مشکلات کشور در حالی مطرح می شود که دولت به غیر از وزارتخانه ها مدیران ورزشی ،رؤسای بانک مرکزی،تامین اجتماعی،صنایع بزرگ ، و هر دستگاه اجرایی کشور را تعیین می کند.شما منتظر همکاری کدام نهاد هستید. کدام دستگاه اجرایی تحت نظر دولت نیست. جناب رئیس جمهور طرح این مسائل و بهانه ها بعد از انداخت مشکلات به گردن دولت قبل،برای برای اذهان عمومی کمی ملال آور شده است.

و اما آقای روحانی نکته ای دیگر،شما را به یاد آوری خاطراتی توصیه می کنم.زمانی که کشور درگیر جنگی تحمیلی در داخل کشور بود و کمتر از دویست هزار بشکه نفت با قیمتی پایین به زحمت صادر می شد.اما تحریم ها در آن زمان اینچنین که شما توصیف می کنید به سرنوشت و معیشت مردم گره نخورده بود.فقط به خاطر اینکه مردم و مسئولین نه تنها خود در یک سطح رفاهی بودند بلکه ایمان داشتند مشکلات تنها به دست خودشان حل خواهد شد نه بیگانگانی که سالها سابقه ظلم و چپاول اموال ملت را دارند.امروزه چه شده است که با این همه امکانات و منابع،ملت ما برای آب خوردن هم محتاج به رفع تحریم ها شده است و امید به دست دشمنان تاریخی خود بسته است.

آقای روحانی بنده صراحتأ عرض می نمایم اصلا طرز تفکر شما برای مدیریت کشور را درک نمی کنم.اگر مقدور است کمی بیشتر برای مردم از شیوه مدیریت خود توضیح دهید یا اینکه آن را اصلاح کنید.