صبح اردستان

به گزارش پایگاه خبری شهرستان اردستان “نگین کویر” ، سید محمد طباطبایی هستم، دوران دبیرستان خود را در رشته علوم تجربی به پایان رسانده و هم اکنون در رشته علوم تربیتی دانشگاه پردیس شهید باهنر اصفهان در حال ادامه تحصیل می باشم.

نهم اردیبهشت ماه را به تمامی اعضای شوراها تبریک عرض می کنم و برای تمامی مسئولان کشور عزیزم سلامتی و تندرستی را در راه خدمت به ملت و کشور آرزو دارم.

بی مقدمه بحث را شروع می کنم، من در ۴ سال که در شورای دانش آموزی دبیرستان فعالیت داشتم ضعف هایی را مشاهده کردم که از جمله این ضعف ها که به نظر من اصلی ترین دلیل برای بی نظمی های جامعه می توان نام برد، ضعف در مسئولیت پذیر بودن افراد است که به نظر من این ضعف نشات گرفته از بی توجهی مسئولین مربوطه (مدیر و معلم پرورشی) می باشد، متاسفانه تعدادی می گویند شورای دانش آموزی یک چیز تشریفاتی است و آن را کوچک می شمارند.

نمی دانند که فردا کسانی که در همین شوراهای دانش آموزی بوده اند و در همین سنین کودکی و نوجوانی مسئولیت هایی را در این شوراها قبول کرده اند فردا همین ها در شوراهایی بزرگتری چون شورای شهر، مجلس جمهوری اسلامی و در هر مسئولیت دیگری با چنین تجربه ای که در نوجوانی در مدارس کسب کرده اند دچار بحران مدیریت می شوند.

و این می شود که تا وقتی یک مشکل پیش می آید یا از مسئولیت و پست خود استعفاء داده یا واکنشی نسبت به آن مشکل نشان نمی دهد و نسبت به آن بی توجهی می کند، من این ها را از روی تجربه ای که کسب کرده ام می گویم به فرض مثال مسئولیتی را در شورای دانش آموزی به شخصی می دادیم و در اواسط راه به مشکل بر می خورد.

مدیر آموزشگاه و معلم پرورشی به روی خود نمی آوردند که چرا این کار نیمه تمام مانده و فرد نیز از این موقعیت سوء استفاده می کرد و این باعث به هدر رفتن بودجه، زمان و نیمه تمام ماندن کارها و مسئولیت ها می شد و همین است که مشاهده می کنیم که چندین مرتبه خبر از کلنگ احداث فلان جا می دهند ولی هیچگاه چنین پرژه هایی به مرحله ی افتتاح نمی رسند.

این ها همان اشخاصی هستند که در دوران مدرسه به خصوص دبیرستان چنین تشریفاتی را دست کم می گیرند و می گویند این کارها مسخره است و دیگران را که در این زمینه ها فعالیت می کنند از فعالیت خود با تمسخر باز می دارند،آیا نمی دانند که این شورای دانش آموزی متناسب با همان سن است؟

آیا نمی دانند که شورای دانش آموزی چرا ایجاد شده؟ این همین شوراهای دانش آموزی هستند که فرد را برای تقبل یک مسئولیت در جامعه آماده می کنند ولی متاسفانه با بی توجهی همان مسئولان مدرسه به این جمع شورای دانش آموز اعضای آن ها را هم ناامید می کنند و متاسفانه هم اکنون شورای دانش آموزی برای دانش آموزان یک مورد مسخره شده است و نمی دانند که این متناسب با سن آنها است.

دانش آموزان فکر می کنند که این مسئولیت ناچیزی است و قبول آن باعث افت شخصیت آنهاست ولی از پس همین مسئولیت به گفته خودشان “کوچک و خورد” بر نمی آیند و بزرگتر هم که می شوند توقعات بیشتری دارند و به فرض مسئولیت بزرگی را که به آنان دادند متاسفانه باز هم نگاه به سن زیاد خود می کنند و آن را کوچک می شمارند و از پس آن بر نمی آیند.

در پایان میگویم که باید فرهنگ شورای دانش آموزی در مدارس ما تمام و کمال جا بیفتد چرا که پایه و اساس مدیریت ها، مسئولیت پذیر شدن هاست و اولین پله های وارد شدن به فن مدیریت است و اگر غیر از این باشد شاهد بی نظمی ها را در آینده هستیم زیرا که همین دانش آموزان مدیران و مسئولان فردای جامعه هستند.

من در چهار سال فعالیتم در شورای دانش آموزی، مسئولیت هایی چون مشاور یکی از اعضاء، عضو شورا، معاون و رییس شورای دانش آموزی داشته ام و با مسئولیت خود با جدیت برخورد می کردم به صورتی که در دورانی که معاون شورا بودم دو مشاور از بین بچه ها و زمانی که رییس شورا بودم یک مشاور علمی، یک مشاور ورزشی و یک مشاور فرهنگی از بین دانش آموزان به غیر از اعضای شورا در کنار خود داشتم و بیشتر با آن ها در جلسات حاضر می شدم.

منظور این که در کار هایمان باید از دیگران مشورت بگیریم و غرور را کنار بگذاریم.

با آرزوی میهنی سرشار از موفقیت برای خوانندگان.